карабко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карабко́вы карабко́вая карабко́вае карабко́выя
Р. карабко́вага карабко́вай
карабко́вае
карабко́вага карабко́вых
Д. карабко́ваму карабко́вай карабко́ваму карабко́вым
В. карабко́вы
карабко́вага
карабко́вую карабко́вае карабко́выя
карабко́вых
Т. карабко́вым карабко́вай
карабко́ваю
карабко́вым карабко́вымі
М. карабко́вым карабко́вай карабко́вым карабко́вых

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карабо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м. (разм.).

Невялікая стандартная каробка для запалак.

К. запалак.

|| прым. карабко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)