кара́бкацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

Падымацца, чапляючыся нагамі і рукамі за што-н.; караскацца.

К. на ўзгорак.

К. на дрэва.

|| зак. ускара́бкацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кара́бкацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кара́бкаюся кара́бкаемся
2-я ас. кара́бкаешся кара́бкаецеся
3-я ас. кара́бкаецца кара́бкаюцца
Прошлы час
м. кара́бкаўся кара́бкаліся
ж. кара́бкалася
н. кара́бкалася
Загадны лад
2-я ас. кара́бкайся кара́бкайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час кара́бкаючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кара́бкацца несов. кара́бкаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кара́бкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Лезці ўгору, чапляючыся рукамі і нагамі, хапаючыся за што‑н.; караскацца. Косцік абхапіў рукамі камель і, перабіраючы нагамі, пачаў карабкацца на хвою. С. Александровіч. Учапіўшыся рукамі за пачарнелую траву на ўзбочыне, Соня карабкалася з канавы на дарогу. Курто. // Разм. Падымацца, узбірацца куды‑н. з вялікай цяжкасцю. Адразу, як толькі Марыя канчае свае справы з прарабам, карабкаемся ўдзвюх на трэці паверх. Васілевіч. З парасніку вытыркаецца фурманка і, нібы сонная, павольна карабкаецца на ўзгорак. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускара́бкацца гл. карабкацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кара́бкаться несов. кара́скацца, кара́бкацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кара́бканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. карабкацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кра́бкацца ’Дарабіцца’ (Нас.). Гл. карабкацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кара́скаццакарабкацца’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.), украінскія і рускія адпаведнікі толькі з прэфіксамі (відкараскатись, откараскаться). Магчыма, кантамінацыя карабкацца з карась. Польск. karaskać się запазычанне з бел. мовы (Слаўскі, 2, 66–67).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адкара́скацца ’адчапіцца’, адкарастыцца (КТС, Янк. I), аткараскацца (Яруш.), оттараскатысь (Клім.) да караскаццакарабкацца, чапляцца’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)