караба́цісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. караба́цісты караба́цістая караба́цістае караба́цістыя
Р. караба́цістага караба́цістай
караба́цістае
караба́цістага караба́цістых
Д. караба́цістаму караба́цістай караба́цістаму караба́цістым
В. караба́цісты (неадуш.)
караба́цістага (адуш.)
караба́цістую караба́цістае караба́цістыя (неадуш.)
караба́цістых (адуш.)
Т. караба́цістым караба́цістай
караба́цістаю
караба́цістым караба́цістымі
М. караба́цістым караба́цістай караба́цістым караба́цістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

караба́цісты неро́вный, покоро́бленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

караба́цісты, ‑ая, ‑ае.

Карабаты, з карабацінамі. Боты не надта хвацкія: да старых, абшарпаных халяў прышыў Адам галоўкі з траскучай карабацістай скуры. Навуменка. Карабацістыя цені, няўклюдныя, як пачвары, блукаюць па сценах. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)