капіро́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. капіро́ўшчыца капіро́ўшчыцы
Р. капіро́ўшчыцы капіро́ўшчыц
Д. капіро́ўшчыцы капіро́ўшчыцам
В. капіро́ўшчыцу капіро́ўшчыц
Т. капіро́ўшчыцай
капіро́ўшчыцаю		 капіро́ўшчыцамі
М. капіро́ўшчыцы капіро́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капіро́ўшчыца ж. копиро́вщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капіро́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да капіроўшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па капіраванні.

|| ж. капіро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

копиро́вщица капіро́ўшчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)