капіро́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. капіро́вачны капіро́вачная капіро́вачнае капіро́вачныя
Р. капіро́вачнага капіро́вачнай
капіро́вачнае		 капіро́вачнага капіро́вачных
Д. капіро́вачнаму капіро́вачнай капіро́вачнаму капіро́вачным
В. капіро́вачны (неадуш.)
капіро́вачнага (адуш.)		 капіро́вачную капіро́вачнае капіро́вачныя (неадуш.)
капіро́вачных (адуш.)
Т. капіро́вачным капіро́вачнай
капіро́вачнаю		 капіро́вачным капіро́вачнымі
М. капіро́вачным капіро́вачнай капіро́вачным капіро́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капіро́вачны копиро́вочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капіро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да капіроўкі. Капіровачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -піраваны, капірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -пірава́ны і капіява́ць, -пію́ю, -пію́еш, -пію́е; -піява́ны; незак.

1. што. Знімаць, рабіць копію з чаго-н.

К. дакумент.

2. каго-што. Падрабляць чые-н. рухі, міміку, слепа пераймаць што-н.

К. артыста.

|| зак. скапі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -піраваны, скапірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -пірава́ны і скапіява́ць, -пію́ю, -пію́еш, -пію́е; -пію́й; -піява́ны.

|| наз. капі́раванне, -я, н., капірава́нне, -я, н., капіява́нне, -я, н. і капіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. (да 1 знач.).

|| прым. капірава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.) і капіро́вачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Капіравальны апарат.

Капіровачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

копиро́вочный капіро́вачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)