капірава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. капіру́ю капіру́ем
2-я ас. капіру́еш капіру́еце
3-я ас. капіру́е капіру́юць
Прошлы час
м. капірава́ў капірава́лі
ж. капірава́ла
н. капірава́ла
Загадны лад
2-я ас. капіру́й капіру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час капіру́ючы

Іншыя варыянты: капі́раваць, капіява́ць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капі́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. капі́рую капі́руем
2-я ас. капі́руеш капі́руеце
3-я ас. капі́руе капі́руюць
Прошлы час
м. капі́раваў капі́равалі
ж. капі́равала
н. капі́равала
Загадны лад
2-я ас. капі́руй капі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час капі́руючы

Іншыя варыянты: капірава́ць, капіява́ць.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -піраваны, капірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -пірава́ны і капіява́ць, -пію́ю, -пію́еш, -пію́е; -піява́ны; незак.

1. што. Знімаць, рабіць копію з чаго-н.

К. дакумент.

2. каго-што. Падрабляць чые-н. рухі, міміку, слепа пераймаць што-н.

К. артыста.

|| зак. скапі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -піраваны, скапірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -пірава́ны і скапіява́ць, -пію́ю, -пію́еш, -пію́е; -пію́й; -піява́ны.

|| наз. капі́раванне, -я, н., капірава́нне, -я, н., капіява́нне, -я, н. і капіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. (да 1 знач.).

|| прым. капірава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.) і капіро́вачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Капіравальны апарат.

Капіровачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капі́рава́ць несов., в разн. знач. копи́ровать;

к. папе́ры — копи́ровать бума́ги;

к. жэ́сты — копи́ровать же́сты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

1. Знімаць, рабіць копію з чаго‑н. Капіраваць чарцяжы. Капіраваць карціну.

2. перан. Пераймаць, падрабляць чые‑н. рухі, міміку і пад. Паліцэйскія заходзіліся ад таго, як трапна капіраваў фельдфебеля малады паліцэйскі. Мікуліч. // Слепа пераймаць што‑н., некрытычна карыстацца чым‑н. Пісьменнік не захапляецца выпадковымі з’явамі жыцця, не капіруе яго, а, глыбока асэнсаваўшы падзеі, раскрывае заканамернасць гістарычнага працэсу. Арабей.

3. Друкаваць што‑н. з дапамогай гектографа, светапісу, капіравальнага апарата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіява́ць гл. капіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скапі́раваць гл. капіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паце́шны, -ая, -ае.

Смешны, забаўны.

Пацешнае дзіця.

Пацешна (прысл.) капіраваць каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капіява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. капію́ю капію́ем
2-я ас. капію́еш капію́еце
3-я ас. капію́е капію́юць
Прошлы час
м. капіява́ў капіява́лі
ж. капіява́ла
н. капіява́ла
Загадны лад
2-я ас. капію́й капію́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час капію́ючы

Іншыя варыянты: капірава́ць, капі́раваць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капі́рава́нне ср. копи́рование; см. капі́рава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)