капы́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. капы́тны капы́тная капы́тнае капы́тныя
Р. капы́тнага капы́тнай
капы́тнае		 капы́тнага капы́тных
Д. капы́тнаму капы́тнай капы́тнаму капы́тным
В. капы́тны (неадуш.)
капы́тнага (адуш.)		 капы́тную капы́тнае капы́тныя (неадуш.)
капы́тных (адуш.)
Т. капы́тным капы́тнай
капы́тнаю		 капы́тным капы́тнымі
М. капы́тным капы́тнай капы́тным капы́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капы́тны копы́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капы́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да капыта, капытоў. Капытныя хваробы. // Які мае капыты. Капытныя жывёлы.

2. у знач. наз. капы́тныя, ‑ых. Назва атрада млекакормячых, у якіх фалангі пальцаў пакрыты капытамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капы́т, -а́, М -пыце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Рагавое ўтварэнне на канцы ног у некаторых млекакормячых.

|| памянш. капыто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

|| прым. капы́тны, -ая, -ае.

Атрад капытных (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

копы́тный капы́тны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)