капцю́рны гл. кіпцюр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капцю́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. капцю́рны капцю́рная капцю́рнае капцю́рныя
Р. капцю́рнага капцю́рнай
капцю́рнае		 капцю́рнага капцю́рных
Д. капцю́рнаму капцю́рнай капцю́рнаму капцю́рным
В. капцю́рны
капцю́рнага		 капцю́рную капцю́рнае капцю́рныя
капцю́рных
Т. капцю́рным капцю́рнай
капцю́рнаю		 капцю́рным капцю́рнымі
М. капцю́рным капцю́рнай капцю́рным капцю́рных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіпцю́р і капцю́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Востры загнуты рагавы прыдатак на пальцах птушак, многіх паўзуноў і млекакормячых.

2. Пазногаць (разм.).

◊

Паказаць кіпцюры — пра пагрозу.

Трапіць у кіпцюры каму — аказацца, быць пад уладай каго-н.

|| памянш. кі́пцік, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. кі́пцікавы, -ая, -ае.

|| прым. кіпцю́рны, -ая, -ае і капцю́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)