капуцы́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. капуцы́н капуцы́ны
Р. капуцы́на капуцы́наў
Д. капуцы́ну капуцы́нам
В. капуцы́на капуцы́наў
Т. капуцы́нам капуцы́намі
М. капуцы́не капуцы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

капуцы́н², -а, мн. -ы, -аў, м.

Род амерыканскіх малпаў з шырокімі насамі і доўгімі валасамі на галаве ў выглядзе капюшона.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капуцы́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Манах рымска-каталіцкага францысканскага ордэна, які носіць плашч з капюшонам.

|| ж. капуцы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. капуцы́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капуцы́н I м. (монах) капуци́н

капуцы́н II м., зоол. капуци́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капуцы́н, ‑а, м.

1. Манах рымска-каталіцкага францысканскага ордэна, які носіць плашч з капюшонам.

2. Род амерыканскіх малп з доўгімі валасамі на галаве.

[Іт. cappuccino ад cappuccio — капюшон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капуци́н

1. (монах) капуцы́н, -на м.;

2. зоол. капуцы́н, -на м.;

3. см. насту́рция.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)