капта́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. капта́ж
Р. каптажу́
Д. каптажу́
В. капта́ж
Т. каптажо́м
М. каптажы́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

капта́ж горн. капта́ж, -жу́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капта́ж, -жу́ м.

1. (вскрытие подземного источника) капта́ж;

2. (сооружение) капта́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капта́ж, ‑у, м.

1. Заключэнне ў трубы, калодзежы і іншыя збудаванні падземнай крыніцы вадкасці або газу з мэтай іх найбольш поўнага выкарыстання.

2. Збудаванне над месцам выхаду крыніцы.

[Фр. captage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каптава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) каптаж (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)