ка́пельнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ка́пельнік
Р. ка́пельніка
Д. ка́пельніку
В. ка́пельнік
Т. ка́пельнікам
М. ка́пельніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́пельнік м., мин. ка́пельник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́пельнік, ‑а, м.

Мінеральны нацёк у пячорах; сталактыт, сталагміт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́пельникI мин. ка́пельнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)