капатава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. капату́ю капату́ем
2-я ас. капату́еш капату́еце
3-я ас. капату́е капату́юць
Прошлы час
м. капатава́ў капатава́лі
ж. капатава́ла
н. капатава́ла
Загадны лад
2-я ас. капату́й капату́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час капату́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капатава́ць несов., ав., тех. капоти́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак.

Спец.

1. Накрыць (пакрываць) якую‑н. частку самалёта, аўтамабіля і пад. капотам ​1 (у 2 знач.).

2. Перакуліцца (перакульвацца) цераз насавую частку пры аварыі (пра самалёт, аўтамабіль).

[Ад фр. capoter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капоти́ровать несов., ав. капатава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капатава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. капатаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)