каню́х
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каню́х |
канюхі́ |
| Р. |
канюха́ |
канюхо́ў |
| Д. |
канюху́ |
канюха́м |
| В. |
канюха́ |
канюхо́ў |
| Т. |
канюхо́м |
канюха́мі |
| М. |
канюху́ |
канюха́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Канюхі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Канюхі́ |
| Р. |
Канюхо́ў |
| Д. |
Канюха́м |
| В. |
Канюхі́ |
| Т. |
Канюха́мі |
| М. |
Канюха́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)