канцыляры́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
канцыляры́стка |
канцыляры́сткі |
| Р. |
канцыляры́сткі |
канцыляры́стак |
| Д. |
канцыляры́стцы |
канцыляры́сткам |
| В. |
канцыляры́стку |
канцыляры́стак |
| Т. |
канцыляры́сткай
канцыляры́сткаю |
канцыляры́сткамі |
| М. |
канцыляры́стцы |
канцыляры́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
канцыляры́стка ж. канцеляри́стка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
канцыляры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (уст.).
Служачы канцылярыі.
|| ж. канцыляры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
канцеляри́стка канцыляры́стка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)