канцане́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
канцане́та |
канцане́ты |
| Р. |
канцане́ты |
канцане́т |
| Д. |
канцане́це |
канцане́там |
| В. |
канцане́ту |
канцане́ты |
| Т. |
канцане́тай
канцане́таю |
канцане́тамі |
| М. |
канцане́це |
канцане́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
канцане́та ж., муз. канцоне́тта
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
канцане́та, ‑ы, ДМ ‑неце, ж.
Невялікая канцона.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канцоне́тта муз. канцане́та, -ты ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)