кантра́льта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. кантра́льта кантра́льта
Р. кантра́льта кантра́льта
Д. кантра́льта кантра́льта
В. кантра́льта кантра́льта
Т. кантра́льта кантра́льта
М. кантра́льта кантра́льта

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кантра́льта, нескл.

1. н. Самы нізкі жаночы голас (у спевах).

2. ж. Спявачка з такім голасам.

|| прым. кантра́льтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантра́льта нескл., ср., муз. контра́льто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантра́льта, нескл., н.

Самы нізкі жаночы голас (у спевах). [Жанчына] паправіла какетлівым рухам капялюш і густым звонкім кантральта заспявала арыю. Мурашка. // Спявачка з такім голасам.

[Іт. contralto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́цца-сапра́на, нескл., н.

1. Жаночы голас, сярэдні паміж сапрана і кантральта.

2. Спявачка з такім голасам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

контра́льто муз. кантра́льта нескл., ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантра́льтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кантральта. Кантральтавы голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́цца-сапра́на, нескл., н.

Жаночы голас, сярэдні паміж сапрана і кантральта. // ж. Спявачка з такім голасам.

[Іт. mezzosoprano, ад mezzo — сярэдній і soprano — высокі жаночы голас.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ме́цца ў словазлучэннях мецца‑сапрана ’жаночы голас, сярэдні паміж сапрана і кантральта’, ме́цца‑тынта ’ручны спосаб гравіравання на метале’ (ТСБМ). Праз рус. мову (Крукоўскі, Уплыў, 84) з італ. mezzo ’сярэдні’ < лац. medius ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)