кантраба́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кантраба́сны кантраба́сная кантраба́снае кантраба́сныя
Р. кантраба́снага кантраба́снай
кантраба́снае
кантраба́снага кантраба́сных
Д. кантраба́снаму кантраба́снай кантраба́снаму кантраба́сным
В. кантраба́сны (неадуш.)
кантраба́снага (адуш.)
кантраба́сную кантраба́снае кантраба́сныя (неадуш.)
кантраба́сных (адуш.)
Т. кантраба́сным кантраба́снай
кантраба́снаю
кантраба́сным кантраба́снымі
М. кантраба́сным кантраба́снай кантраба́сным кантраба́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кантраба́сны муз. контраба́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кантраба́сны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і кантрабасавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантраба́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Струнны смычковы музычны інструмент самага нізкага гучання.

|| прым. кантраба́сны, -ая, -ае і кантрабасо́вы, -ая, -ае.

Кантрабасны смычок.

Кантрабасовая партыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

контраба́сный муз. кантраба́сны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)