канто́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канто́вачны |
канто́вачная |
канто́вачнае |
канто́вачныя |
| Р. |
канто́вачнага |
канто́вачнай
канто́вачнае |
канто́вачнага |
канто́вачных |
| Д. |
канто́вачнаму |
канто́вачнай |
канто́вачнаму |
канто́вачным |
| В. |
канто́вачны
канто́вачнага |
канто́вачную |
канто́вачнае |
канто́вачныя
канто́вачных |
| Т. |
канто́вачным |
канто́вачнай
канто́вачнаю |
канто́вачным |
канто́вачнымі |
| М. |
канто́вачным |
канто́вачнай |
канто́вачным |
канто́вачных |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кантава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.
1. Абчэсваючы (бервяно, дошку, камень і пад.), рабіць кант¹ (у 1 знач.).
К. бервяно.
2. Пераварочваць, паварочваць на бок (груз ці выраб пры перамяшчэнні, апрацоўцы і пад.).
Асцярожна, не к.!
|| зак. акантава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны (да 1 знач.).
|| наз. кантава́нне, -я, н., канто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж., аканто́ўванне, -я, н. і аканто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж.
|| прым. канто́вачны, -ая, -ае і аканто́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)