канспе́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
канспе́кт |
канспе́кты |
| Р. |
канспе́кта |
канспе́ктаў |
| Д. |
канспе́кту |
канспе́ктам |
| В. |
канспе́кт |
канспе́кты |
| Т. |
канспе́ктам |
канспе́ктамі |
| М. |
канспе́кце |
канспе́ктах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
канспе́кт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.
Кароткі запіс зместу чаго-н.
К. лекцыі.
|| прым. канспе́ктны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
канспе́кт, ‑а, М ‑кце, м.
Кароткі запіс зместу чаго‑н. Канспект лекцый. Канспект твораў У.І. Леніна. Канспект урока. // Сшытак з такім запісам. [Алеся] з шумам загарнула канспект, энергічна пляснула па ім рукой. Васілевіч.
[Ад лац. conspectus — агляд.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
конспе́кт канспе́кт, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заканспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Зрабіць канспект чаго‑н. Заканспектаваць лекцыю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праканспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Скласці канспект чаго‑н.; заканспектаваць. Праканспектаваць падручнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.
Складаць канспект чаго‑н. Канспектаваць кнігу. Канспектаваць лекцыю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канспектава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.
Складаць канспект чаго-н.
К. лекцыю.
|| зак. заканспектава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны і праканспектава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.
|| наз. канспектава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
курта́ты, -ая, -ае (разм.).
1. 3 кароткім або адсечаным хвастом (пра жывёл).
К. сабака.
2. перан. Невялікага росту, малы, кароткі.
К. чалавек.
3. Цесны (пра адзенне).
К. пінжачок.
4. перан. Няпоўны, абмежаваны (іран.).
К. канспект.
|| наз. курта́тасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)