ка́ннавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ка́ннавыя
Р. ка́ннавых
Д. ка́ннавым
В. ка́ннавыя
Т. ка́ннавымі
М. ка́ннавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́ннавыя сущ., мн., бот. ка́нновые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́ннавыя, ‑ых.

Сямейства буйных шматгадовых раслін, многія з якіх культывуюцца як дэкаратыўныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ннавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́ннавы ка́ннавая ка́ннавае ка́ннавыя
Р. ка́ннавага ка́ннавай
ка́ннавае		 ка́ннавага ка́ннавых
Д. ка́ннаваму ка́ннавай ка́ннаваму ка́ннавым
В. ка́ннавы (неадуш.)
ка́ннавага (адуш.)		 ка́ннавую ка́ннавае ка́ннавыя (неадуш.)
ка́ннавых (адуш.)
Т. ка́ннавым ка́ннавай
ка́ннаваю		 ка́ннавым ка́ннавымі
М. ка́ннавым ка́ннавай ка́ннавым ка́ннавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́нновые мн., сущ., бот. ка́ннавыя, -вых.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)