канкурса́нтка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. канкурса́нтка канкурса́нткі
Р. канкурса́нткі канкурса́нтак
Д. канкурса́нтцы канкурса́нткам
В. канкурса́нтку канкурса́нтак
Т. канкурса́нткай
канкурса́нткаю		 канкурса́нткамі
М. канкурса́нтцы канкурса́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канкурса́нтка ж. конкурса́нтка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канкурса́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да канкурсант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канкурса́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік конкурсу (звычайна музычнага).

|| ж. канкурса́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

конкурса́нтка канкурса́нтка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)