канкурса́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік конкурсу (звычайна музычнага).

|| ж. канкурса́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канкурса́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канкурса́нт канкурса́нты
Р. канкурса́нта канкурса́нтаў
Д. канкурса́нту канкурса́нтам
В. канкурса́нта канкурса́нтаў
Т. канкурса́нтам канкурса́нтамі
М. канкурса́нце канкурса́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канкурса́нт м. конкурса́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канкурса́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Удзельнік конкурсу (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

конкурса́нт канкурса́нт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канкурса́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да канкурсант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)