канка́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канка́нны канка́нная канка́ннае канка́нныя
Р. канка́ннага канка́ннай
канка́ннае
канка́ннага канка́нных
Д. канка́ннаму канка́ннай канка́ннаму канка́нным
В. канка́нны (неадуш.)
канка́ннага (адуш.)
канка́нную канка́ннае канка́нныя (неадуш.)
канка́нных (адуш.)
Т. канка́нным канка́ннай
канка́ннаю
канка́нным канка́ннымі
М. канка́нным канка́ннай канка́нным канка́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канка́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канкана. Канканныя па.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канка́нный канка́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)