канды́ль, -ю, м.

Сорт яблыні, а таксама яе плод, які мае прадаўгаватую форму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канды́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. канды́ль
Р. канды́лю
Д. канды́лю
В. канды́ль
Т. канды́лем
М. канды́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канды́ль, -лю м., сад. канди́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канды́ль, ‑ю, м.

1. Сорт яблыні.

2. Прадаўгаваты плод гэтай яблыні.

[Ад грэч. kandilon — лампада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канди́ль сад. канды́ль, -лю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)