канду́ктарскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канду́ктарскі |
канду́ктарская |
канду́ктарскае |
канду́ктарскія |
| Р. |
канду́ктарскага |
канду́ктарскай
канду́ктарскае |
канду́ктарскага |
канду́ктарскіх |
| Д. |
канду́ктарскаму |
канду́ктарскай |
канду́ктарскаму |
канду́ктарскім |
| В. |
канду́ктарскі (неадуш.)
канду́ктарскага (адуш.) |
канду́ктарскую |
канду́ктарскае |
канду́ктарскія (неадуш.)
канду́ктарскіх (адуш.) |
| Т. |
канду́ктарскім |
канду́ктарскай
канду́ктарскаю |
канду́ктарскім |
канду́ктарскімі |
| М. |
канду́ктарскім |
канду́ктарскай |
канду́ктарскім |
канду́ктарскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
канду́ктарскі конду́кторский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
канду́ктарскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кандуктара (у 1 знач.). Кандуктарская сумка. Кандуктарская форма. □ Нямецкая варта пазашывалася ў тамбурныя кандуктарскія будкі, якія зрэдку трапляліся на цыстэрнах. Лынькоў. // Які складаецца з кандуктараў. Кандуктарская брыгада.
2. у знач. наз. канду́ктарская, ‑ай, ж. Службовае памяшканне для кандуктараў (у 1 знач.). — Зноў тут стынеш? Заходзь у кандуктарскую. Карамазаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канду́ктар¹, -а, мн. -ы, -аў, м.
Работнік чыгуначнага транспарту, які суправаджае цягнікі, а таксама работнік гарадскога транспарту, які прадае білеты пасажырам.
|| ж. канду́ктарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).
|| прым. канду́ктарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
конду́кторский канду́ктарскі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)