канду́ктарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канду́ктарны |
канду́ктарная |
канду́ктарнае |
канду́ктарныя |
| Р. |
канду́ктарнага |
канду́ктарнай
канду́ктарнае |
канду́ктарнага |
канду́ктарных |
| Д. |
канду́ктарнаму |
канду́ктарнай |
канду́ктарнаму |
канду́ктарным |
| В. |
канду́ктарны (неадуш.)
канду́ктарнага (адуш.) |
канду́ктарную |
канду́ктарнае |
канду́ктарныя (неадуш.)
канду́ктарных (адуш.) |
| Т. |
канду́ктарным |
канду́ктарнай
канду́ктарнаю |
канду́ктарным |
канду́ктарнымі |
| М. |
канду́ктарным |
канду́ктарнай |
канду́ктарным |
канду́ктарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
канду́ктарны тех. конду́кторный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
канду́ктар², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Прыстасаванне ў станках, якое забяспечвае ўзаемна правільнае размяшчэнне інструмента і вырабу, які апрацоўваецца.
|| прым. канду́ктарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
конду́кторный техн. канду́ктарны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)