канве́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канве́нт канве́нты
Р. канве́нта канве́нтаў
Д. канве́нту канве́нтам
В. канве́нт канве́нты
Т. канве́нтам канве́нтамі
М. канве́нце канве́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мантанья́ры, ‑аў; адз. мантаньяр, ‑а, м.

Рэвалюцыйна-дэмакратычная групоўка дэпутатаў Нацыянальнага Канвента ў час французскай буржуазнай рэвалюцыі 1789–1794 гадоў.

[Фр. montagnards ад montagne — гара. (Гэтыя дэпутаты сядзелі на верхніх скамейках у зале пасяджэнняў Канвента.)]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сеньярэ́н-канве́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сеньярэ́н-канве́нт сеньярэ́н-канве́нты
Р. сеньярэ́н-канве́нта сеньярэ́н-канве́нтаў
Д. сеньярэ́н-канве́нту сеньярэ́н-канве́нтам
В. сеньярэ́н-канве́нт сеньярэ́н-канве́нты
Т. сеньярэ́н-канве́нтам сеньярэ́н-канве́нтамі
М. сеньярэ́н-канве́нце сеньярэ́н-канве́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)