канваі́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канваі́рскі канваі́рская канваі́рскае канваі́рскія
Р. канваі́рскага канваі́рскай
канваі́рскае		 канваі́рскага канваі́рскіх
Д. канваі́рскаму канваі́рскай канваі́рскаму канваі́рскім
В. канваі́рскі (неадуш.)
канваі́рскага (адуш.)		 канваі́рскую канваі́рскае канваі́рскія (неадуш.)
канваі́рскіх (адуш.)
Т. канваі́рскім канваі́рскай
канваі́рскаю		 канваі́рскім канваі́рскімі
М. канваі́рскім канваі́рскай канваі́рскім канваі́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канваі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто канваіруе каго-, што-н.

Калона палонных з канваірамі.

|| прым. канваі́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)