кана́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кана́рскі кана́рская кана́рскае кана́рскія
Р. кана́рскага кана́рскай
кана́рскае		 кана́рскага кана́рскіх
Д. кана́рскаму кана́рскай кана́рскаму кана́рскім
В. кана́рскі (неадуш.)
кана́рскага (адуш.)		 кана́рскую кана́рскае кана́рскія (неадуш.)
кана́рскіх (адуш.)
Т. кана́рскім кана́рскай
кана́рскаю		 кана́рскім кана́рскімі
М. кана́рскім кана́рскай кана́рскім кана́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Кана́рские острова́ Кана́рскія астравы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кана́рак ’канарэйка, Serinus сапагіа’ (Нас.). З польск. kanarek ’тс’ < Kanar ’Канарскія астравы’, але, магчыма, і з н.-лац. avės сапагіае (Слаўскі, 2, 42).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)