канапа́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канапа́чаны канапа́чаная канапа́чанае канапа́чаныя
Р. канапа́чанага канапа́чанай
канапа́чанае		 канапа́чанага канапа́чаных
Д. канапа́чанаму канапа́чанай канапа́чанаму канапа́чаным
В. канапа́чаны (неадуш.)
канапа́чанага (адуш.)		 канапа́чаную канапа́чанае канапа́чаныя (неадуш.)
канапа́чаных (адуш.)
Т. канапа́чаным канапа́чанай
канапа́чанаю		 канапа́чаным канапа́чанымі
М. канапа́чаным канапа́чанай канапа́чаным канапа́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канапа́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канапа́чаны канапа́чаная канапа́чанае канапа́чаныя
Р. канапа́чанага канапа́чанай
канапа́чанае		 канапа́чанага канапа́чаных
Д. канапа́чанаму канапа́чанай канапа́чанаму канапа́чаным
В. канапа́чаны (неадуш.)
канапа́чанага (адуш.)		 канапа́чаную канапа́чанае канапа́чаныя (неадуш.)
канапа́чаных (адуш.)
Т. канапа́чаным канапа́чанай
канапа́чанаю		 канапа́чаным канапа́чанымі
М. канапа́чаным канапа́чанай канапа́чаным канапа́чаных

Кароткая форма: канапа́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канапа́чаны

1. прич. конопа́ченный;

2. прил. конопа́ченый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канапа́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад канапаціць.

2. у знач. прым. Які заканапацілі; праканапачаны. Канапачаная сцяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

конопа́ченный прич.; конопа́ченый прил. канапа́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)