канава́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
канава́л |
канава́лы |
| Р. |
канава́ла |
канава́лаў |
| Д. |
канава́лу |
канава́лам |
| В. |
канава́ла |
канава́лаў |
| Т. |
канава́лам |
канава́ламі |
| М. |
канава́ле |
канава́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Канава́лы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Канава́лы |
| Р. |
Канава́лаў |
| Д. |
Канава́лам |
| В. |
Канава́лы |
| Т. |
Канава́ламі |
| М. |
Канава́лах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)