камісарыя́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
камісарыя́т |
камісарыя́ты |
| Р. |
камісарыя́та |
камісарыя́таў |
| Д. |
камісарыя́ту |
камісарыя́там |
| В. |
камісарыя́т |
камісарыя́ты |
| Т. |
камісарыя́там |
камісарыя́тамі |
| М. |
камісарыя́це |
камісарыя́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
камісарыя́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камісарыята, належыць яму. Камісарыяцкі работнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэўваенсаве́т, ‑а, М ‑веце, м.
Гіст. Рэвалюцыйны ваенны савет, які існаваў з 1918 па 1934 г. і ўяўляў сабой калегію Народнага камісарыята па ваенных і марскіх справах СССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)