Verbum

анлайнавы слоўнік

ка́мень

‘абломак такой пароды; кусок каштоўнага мінералу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каме́нне, -я, н., зб.

Камяні.

Збіраць к. ў кучы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каменячо́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рабочы, які абчэсвае камяні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самацве́тны, -ая, -ае.

Пра каштоўныя мінералы, вырабныя камяні з бляскам, з прыгожай прыроднай афарбоўкай.

С. каменьчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тапа́з, -у, мн. -ы, -аў, м.

Мінерал з групы сілікатаў, асобныя крышталі якога дзякуючы бляску і прыгожаму колеру выкарыстоўваюцца як каштоўныя камяні.

|| прым. тапа́завы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуглава́ты, -ая, -ае.

1. З выступамі і вугламі, няроўны.

Вуглаватыя камяні.

Вуглаватая постаць (з востра выступаючымі абрысамі).

2. перан. Няўклюдны, нязграбны.

Вуглаватыя рухі.

|| наз. вуглава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́льничный млынавы́;

ме́льничные жернова́ млынавы́я жо́рны (камяні́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зано́сны, ‑ая, ‑ае.

Занесены адкуль‑н. Заносныя камяні. Заносная хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каменяпа́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Камяні, якія звальваюцца з гор лавінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўкашто́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які набліжаецца па сваіх якасцях да каштоўных (пра камяні).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)