камута́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
камута́тарны |
камута́тарная |
камута́тарнае |
камута́тарныя |
| Р. |
камута́тарнага |
камута́тарнай
камута́тарнае |
камута́тарнага |
камута́тарных |
| Д. |
камута́тарнаму |
камута́тарнай |
камута́тарнаму |
камута́тарным |
| В. |
камута́тарны (неадуш.)
камута́тарнага (адуш.) |
камута́тарную |
камута́тарнае |
камута́тарныя (неадуш.)
камута́тарных (адуш.) |
| Т. |
камута́тарным |
камута́тарнай
камута́тарнаю |
камута́тарным |
камута́тарнымі |
| М. |
камута́тарным |
камута́тарнай |
камута́тарным |
камута́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
камута́тарны коммута́торный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
камута́тарны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камутатара. Камутатарная зала. Камутатарны шнур.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камута́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Прыбор для змянення напрамку або пераключэння электрычнага току.
2. Род мясцовай тэлефоннай станцыі з ручным або аўтаматычным злучэннем тэлефонных ліній.
Званіць трэба праз к.
|| прым. камута́тарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
коммута́торный камута́тарны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)