камуні́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. камуні́стка камуні́сткі
Р. камуні́сткі камуні́стак
Д. камуні́стцы камуні́сткам
В. камуні́стку камуні́стак
Т. камуні́сткай
камуні́сткаю		 камуні́сткамі
М. камуні́стцы камуні́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

камуні́стка ж. коммуни́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камуні́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да камуніст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камуні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Член камуністычнай партыі.

|| ж. камуні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

коммуни́стка камуні́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)