камса́, -ы́, ж.

Тое, што хамса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камса́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. камса́
Р. камсы́
Д. камсе́
В. камсу́
Т. камсо́й
камсо́ю
М. камсе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

камса́ ж., зоол. камса́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камса́ зоол. камса́, -сы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камса́, ‑ы, ж.

Тое, што і хамса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Камса́ ’дробная рыбка анчоўс, Engraulis encrasicholus’ (ТСБМ; шчуч., Сл. паўн.-зах.), ’падкормка для маладых пчол’ (круп. Сл. паўн.-зах.). З рус. хамса́, хамза́ ’тс’, якія з н.-грэч. χα(μ)ψί ’тс’ (Фасмер, 2, 175 і 4, 221).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хамса́, см. камса́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)