кампрадо́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кампрадо́р |
кампрадо́ры |
| Р. |
кампрадо́ра |
кампрадо́раў |
| Д. |
кампрадо́ру |
кампрадо́рам |
| В. |
кампрадо́ра |
кампрадо́раў |
| Т. |
кампрадо́рам |
кампрадо́рамі |
| М. |
кампрадо́ру |
кампрадо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кампрадо́р, ‑а, м.
Туземны купец, пасрэднік паміж іншаземным капіталам і ўнутраным рынкам у некаторых залежных краінах Усходу.
[Ад ісп. comprador — пакупнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
компрадо́р кампрадо́р, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)