кампано́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кампано́ўка кампано́ўкі
Р. кампано́ўкі кампано́вак
Д. кампано́ўцы кампано́ўкам
В. кампано́ўку кампано́ўкі
Т. кампано́ўкай
кампано́ўкаю		 кампано́ўкамі
М. кампано́ўцы кампано́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кампано́ўка ж. компоно́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кампано́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кампанаваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што (кніжн.).

Складаць цэлае з частак.

К. карціну.

К. матэрыял даследавання.

|| зак. скампанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й, -нава́ны.

|| наз. кампанава́нне, -я, н. і кампано́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, ж.

|| прым. кампано́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

компоно́вка ж. кампано́ўка, -кі ж.; (действие — ещё) кампанава́нне, -ння ср.;

уда́чная компоно́вка материа́ла уда́лая кампано́ўка матэрыя́лу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)