камо́рніцтва, -а, н.

Занятак каморніка; каморніцкая справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камо́рніцтва, ‑а, н.

Занятак каморніка; каморніцкая справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камо́рніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. камо́рніцкі камо́рніцкая камо́рніцкае камо́рніцкія
Р. камо́рніцкага камо́рніцкай
камо́рніцкае		 камо́рніцкага камо́рніцкіх
Д. камо́рніцкаму камо́рніцкай камо́рніцкаму камо́рніцкім
В. камо́рніцкі (неадуш.)
камо́рніцкага (адуш.)		 камо́рніцкую камо́рніцкае камо́рніцкія (неадуш.)
камо́рніцкіх (адуш.)
Т. камо́рніцкім камо́рніцкай
камо́рніцкаю		 камо́рніцкім камо́рніцкімі
М. камо́рніцкім камо́рніцкай камо́рніцкім камо́рніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

камо́рніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каморніка, належыць яму. Каморніцкі абмер зямлі. Каморніцкая рулетка. □ Паўз дарогу бялелі каморніцкія тычкі і межавыя слупы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)