камды́ў
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
камды́ў |
камды́вы |
| Р. |
камды́ва |
камды́ваў |
| Д. |
камды́ву |
камды́вам |
| В. |
камды́ва |
камды́ваў |
| Т. |
камды́вам |
камды́вамі |
| М. |
камды́ве |
камды́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
камды́ў, -ды́ва м., воен. (камандзі́р дыві́зіі, дывізіёна) комди́в (команди́р диви́зии, дивизио́на)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
камды́ў, ‑дыва, м.
Камандзір дывізіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
комди́в воен.
1. (команди́р диви́зии) камды́ў, -ды́ва м. (камандзі́р дыві́зіі);
2. (команди́р дивизио́на) камды́ў, -ды́ва м. (камандзі́р дывізіёна).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мане́ўр, ‑а, м.
1. Перамяшчэнне баявых сіл з мэтай нанесці ўдар праціўніку. Кавалерыйскі атрад Жаўны.. павінен зрабіць абходны манеўр і зайсці ў тыл немцам. Шамякін.
2. перан. Прыём з мэтай ашукаць, перахітрыць каго‑н. Таня зразумела нескладаны манеўр юнака: ён хацеў прабіцца без чаргі і заняць у вагоне месца на ўсю шумлівую кампанію. Даніленка.
3. толькі мн. (мане́ўры, ‑аў). Тэхнічныя заняткі вялікай колькасці войск або флоту ва ўмовах, блізкіх да баявых. — Ні дрэннае надвор’е, ні суровыя баявыя абставіны, — гаварыў камдыў, — не маглі зламаць волі і ўпартасці байцоў на манеўрах. Каваль.
4. толькі мн. (мане́ўры, ‑аў). Перамяшчэнне вагонаў і паравозаў на чыгуначных пуцях для састаўлення паяздоў.
[Фр. manoeuvre.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)