назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| ка́мбалавых | |
| ка́мбалавым | |
| ка́мбалавых | |
| ка́мбалавымі | |
| ка́мбалавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| ка́мбалавых | |
| ка́мбалавым | |
| ка́мбалавых | |
| ка́мбалавымі | |
| ка́мбалавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́мбалавы
прыметнік, адносны
| ка́мбалавы | ка́мбалавая | ка́мбалавае | ||
| ка́мбалавага | ка́мбалавай ка́мбалавае |
ка́мбалавага | ка́мбалавых | |
| ка́мбалаваму | ка́мбалавай | ка́мбалаваму | ка́мбалавым | |
| ка́мбалавы ( ка́мбалавага ( |
ка́мбалавую | ка́мбалавае | ка́мбалавых ( |
|
| ка́мбалавым | ка́мбалавай ка́мбалаваю |
ка́мбалавым | ка́мбалавымі | |
| ка́мбалавым | ка́мбалавай | ка́мбалавым | ка́мбалавых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ка́мбаловые
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́мбалавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да камбалы.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)