камаро́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. камаро́ў камаро́ва камаро́ва камаро́вы
Р. камаро́вага камаро́вай
камаро́вае		 камаро́вага камаро́вых
Д. камаро́ваму камаро́вай камаро́ваму камаро́вым
В. камаро́ў (неадуш.)
камаро́вага (адуш.)		 камаро́ву камаро́ва камаро́вы (неадуш.)
камаро́вых (адуш.)
Т. камаро́вым камаро́вай
камаро́ваю		 камаро́вым камаро́вымі
М. камаро́вым камаро́вай камаро́вым камаро́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

камаро́ў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. камаро́ў камаро́ва камаро́ва камаро́вы
Р. камаро́вага камаро́вай
камаро́вае		 камаро́вага камаро́вых
Д. камаро́ваму камаро́вай камаро́ваму камаро́вым
В. камаро́ў (неадуш.)
камаро́вага (адуш.)		 камаро́ву камаро́ва камаро́вы (неадуш.)
камаро́вых (адуш.)
Т. камаро́вым камаро́вай
камаро́ваю		 камаро́вым камаро́вымі
М. камаро́вым камаро́вай камаро́вым камаро́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

камаро́ў, -о́ва комари́ный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камаро́ў, ‑ова.

Які належыць камару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кама́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кама́р камары́
Р. камара́ камаро́ў
Д. камару́ камара́м
В. камара́ камаро́ў
Т. камаро́м камара́мі
М. камары́ камара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Камары́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Камары́
Р. Камаро́ў
Д. Камара́м
В. Камары́
Т. Камара́мі
М. Камара́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

накама́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Сетка або спецыяльны мяшок для аховы ад камароў.

Марлевы н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бзык, -у, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Гук, які ўтвараецца крыламі насякомых у час палету; гудзенне.

Б. камароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разве́сціся², 1 і 2 ас. не ўжыв., -вядзе́цца; -вёўся, -вяла́ся, -ло́ся; зак.

Распладзіцца, размно́жыцца.

Развялося многа камароў.

|| незак. разво́дзіцца, -дзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́лькин / с гу́лькин нос прост. з камаро́ў нос.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)