калі́шні, -яя, -яе.

Тое, што і колішні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калі́шні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. калі́шні калі́шняя калі́шняе калі́шнія
Р. калі́шняга калі́шняй
калі́шняе		 калі́шняга калі́шніх
Д. калі́шняму калі́шняй калі́шняму калі́шнім
В. калі́шні (неадуш.)
калі́шняга (адуш.)		 калі́шнюю калі́шняе калі́шнія (неадуш.)
калі́шніх (адуш.)
Т. калі́шнім калі́шняй
калі́шняю		 калі́шнім калі́шнімі
М. калі́шнім калі́шняй калі́шнім калі́шніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калі́шні, см. ко́лішні

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калі́шні,

гл. колішні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́лішні і калі́шні, ‑яя, ‑яе.

Які мае адносіны да мінулага, меў месца ў мінулым. Колішняе знаёмства. □ Над краем колішняй бядоты і галечы Жыццё, як сонца, не спыняе рух. Звонак. Цяпер не час той даўні і калішні, Не навіна машына ля двара. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)