каля́сачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каля́сачны каля́сачная каля́сачнае каля́сачныя
Р. каля́сачнага каля́сачнай
каля́сачнае		 каля́сачнага каля́сачных
Д. каля́сачнаму каля́сачнай каля́сачнаму каля́сачным
В. каля́сачны (неадуш.)
каля́сачнага (адуш.)		 каля́сачную каля́сачнае каля́сачныя (неадуш.)
каля́сачных (адуш.)
Т. каля́сачным каля́сачнай
каля́сачнаю		 каля́сачным каля́сачнымі
М. каля́сачным каля́сачнай каля́сачным каля́сачных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каля́ска, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.

1. Чатырохколавы экіпаж на рысорах з адкідным верхам.

2. Маленькая ручная павозка, звычайна крытая, для катання дзяцей; вазок.

Дзіцячая к.

3. Невялікая павозка спецыяльнага прызначэння.

Матацыкл з каляскай.

|| прым. каля́сачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)