каля́каць
‘балакаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
каля́каю |
каля́каем |
| 2-я ас. |
каля́каеш |
каля́каеце |
| 3-я ас. |
каля́кае |
каля́каюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
каля́каў |
каля́калі |
| ж. |
каля́кала |
| н. |
каля́кала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
каля́кай |
каля́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
каля́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Перакаля́каць (пірыкыля́кыць) ’перажыць, перамадзець’. Нагадвае польск. przekołatać ’перамучыцца’, якое магло быць фанетычна відазменена пад уплывам семантычна блізкай лексемы каля́каць ’размаўляць; доўга і прыніжала прасіць, канькаць’, пашыранай у суседніх рус. гаворках, аднак геаграфія, магчыма, пярэчыць такому пазычанню. Параўн., аднак, калата́ць ’біць, грукаць’, гл. калаты́рыць, а таксама перабі́цца ’пражыць як-небудзь’ (прасл. *koltiti і *kъltati, гл. Бернекер, 550; Брукнер, 247; Слаўскі, 2, 364–365).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)