калядава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; незак.

Хадзіць па дварах у калядныя вечары, віншаваць гаспадароў, спяваючы калядныя песні.

|| наз. калядава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каля́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каля́дны каля́дная каля́днае каля́дныя
Р. каля́днага каля́днай
каля́днае		 каля́днага каля́дных
Д. каля́днаму каля́днай каля́днаму каля́дным
В. каля́дны (неадуш.)
каля́днага (адуш.)		 каля́дную каля́днае каля́дныя (неадуш.)
каля́дных (адуш.)
Т. каля́дным каля́днай
каля́днаю		 каля́дным каля́днымі
М. каля́дным каля́днай каля́дным каля́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

калядава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; незак.

Хадзіць па дварах у калядныя вечары, віншаваць гаспадароў, спяваючы калядныя песні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свято́чна-каля́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свято́чна-каля́дны свято́чна-каля́дная свято́чна-каля́днае свято́чна-каля́дныя
Р. свято́чна-каля́днага свято́чна-каля́днай
свято́чна-каля́днае		 свято́чна-каля́днага свято́чна-каля́дных
Д. свято́чна-каля́днаму свято́чна-каля́днай свято́чна-каля́днаму свято́чна-каля́дным
В. свято́чна-каля́дны (неадуш.)
свято́чна-каля́днага (адуш.)		 свято́чна-каля́дную свято́чна-каля́днае свято́чна-каля́дныя (неадуш.)
свято́чна-каля́дных (адуш.)
Т. свято́чна-каля́дным свято́чна-каля́днай
свято́чна-каля́днаю		 свято́чна-каля́дным свято́чна-каля́днымі
М. свято́чна-каля́дным свято́чна-каля́днай свято́чна-каля́дным свято́чна-каля́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каля́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каляд; такі, які бывае на каляды. Калядныя песні. Калядныя маразы. □ Калядная ночка ўвесь свет пакрывае, Па белай ад пуху зямельцы снуе. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

креще́нский каля́дны, вадо́хрышчанскі;

креще́нские моро́зы каля́дныя маразы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Каля́ды, -ля́д і Ко́ляды, -ляд (з вялікай літары).

Народнае зімовае свята дахрысціянскага паходжання, звязанае з перыядам зімовага сонцастаяння (адзначаецца 25 снежня па старым стылі і ў наступныя дні да Вадохрышча).

Посная куцця на Каляды.

|| прым. каля́дны, -ая, -ае.

Калядныя вечары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каляда́, -ы́, ДМ -дзе́, ж.

Старадаўні (у 2 знач.) абрад хаджэння па хатах у калядныя вечары з віншаваннем, велічальнымі песнямі, а таксама песня, што спяваецца ў час гэтага абраду, і пачастункі, атрыманыя ад гаспадара за віншаванне і песні.

|| прым. каля́дны, -ая, -ае.

Калядная песня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каляда́, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Даўнейшы абрад хаджэння па хатах у калядныя вечары з віншаваннем, велічальнымі песнямі і пад. // Песня, якая спяваецца ў час гэтага абраду. // Падарункі, атрыманыя ад гаспадара за віншаванне, песні. Збіраць каляду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свя́тки ед. нет каля́дныя свя́ты; Каля́ды, род. Каля́д, разг. Ко́ляды, род. Каля́д, ед. Каляда́, -ды́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)