кальчу́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кальчу́жны |
кальчу́жная |
кальчу́жнае |
кальчу́жныя |
| Р. |
кальчу́жнага |
кальчу́жнай
кальчу́жнае |
кальчу́жнага |
кальчу́жных |
| Д. |
кальчу́жнаму |
кальчу́жнай |
кальчу́жнаму |
кальчу́жным |
| В. |
кальчу́жны (неадуш.)
кальчу́жнага (адуш.) |
кальчу́жную |
кальчу́жнае |
кальчу́жныя (неадуш.)
кальчу́жных (адуш.) |
| Т. |
кальчу́жным |
кальчу́жнай
кальчу́жнаю |
кальчу́жным |
кальчу́жнымі |
| М. |
кальчу́жным |
кальчу́жнай |
кальчу́жным |
кальчу́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кальчу́жны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кальчугі. Кальчужныя кольцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кальчу́га, -і, ДМ -чу́зе, мн. -і, -чу́г, ж. (гіст.) Даўнейшы воінскі даспех у выглядзе кашулі з металічных кольцаў.
|| прым. кальчу́жны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кольчу́жный ист. кальчу́жны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)