ка́льцый, -ю, м.

Хімічны элемент, мяккі серабрыста-белы метал.

|| прым. ка́льцыевы, -ая, -ае.

Кальцыевыя солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́льцый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ка́льцый
Р. ка́льцыю
Д. ка́льцыю
В. ка́льцый
Т. ка́льцыем
М. ка́льцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́льцый, -цыю м., хим. ка́льций

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́льцый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, метал серабрыста-белага колеру, які ўваходзіць у састаў вапнякоў, мармуру і інш.

[Ад лац. calx, calcis — вапна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́льцый-аксала́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́льцый-аксала́тны ка́льцый-аксала́тная ка́льцый-аксала́тнае ка́льцый-аксала́тныя
Р. ка́льцый-аксала́тнага ка́льцый-аксала́тнай
ка́льцый-аксала́тнае		 ка́льцый-аксала́тнага ка́льцый-аксала́тных
Д. ка́льцый-аксала́тнаму ка́льцый-аксала́тнай ка́льцый-аксала́тнаму ка́льцый-аксала́тным
В. ка́льцый-аксала́тны (неадуш.)
ка́льцый-аксала́тнага (адуш.)		 ка́льцый-аксала́тную ка́льцый-аксала́тнае ка́льцый-аксала́тныя (неадуш.)
ка́льцый-аксала́тных (адуш.)
Т. ка́льцый-аксала́тным ка́льцый-аксала́тнай
ка́льцый-аксала́тнаю		 ка́льцый-аксала́тным ка́льцый-аксала́тнымі
М. ка́льцый-аксала́тным ка́льцый-аксала́тнай ка́льцый-аксала́тным ка́льцый-аксала́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́льций хим. ка́льцый, -цыю м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фто́рысты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе фтор. Фторысты кальцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фосфорноки́слый хим. фосфарнакі́слы;

фосфорноки́слый ка́льций фосфарнакі́слы ка́льцый.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фто́ристый хим. фто́рысты;

фто́ристый ка́льций фто́рысты ка́льцый.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ангідры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Мінерал (бязводны сернакіслы кальцый), які ў злучэнні з вадой дае гіне.

[Ад грэч. an — без- і hydrōr — вада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)