калы́скавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
калы́скавы |
калы́скавая |
калы́скавае |
калы́скавыя |
| Р. |
калы́скавага |
калы́скавай
калы́скавае |
калы́скавага |
калы́скавых |
| Д. |
калы́скаваму |
калы́скавай |
калы́скаваму |
калы́скавым |
| В. |
калы́скавы (неадуш.)
калы́скавага (адуш.) |
калы́скавую |
калы́скавае |
калы́скавыя (неадуш.)
калы́скавых (адуш.) |
| Т. |
калы́скавым |
калы́скавай
калы́скаваю |
калы́скавым |
калы́скавымі |
| М. |
калы́скавым |
калы́скавай |
калы́скавым |
калы́скавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
калы́ска, -і, ДМ -лы́сцы, мн. -і, -сак, ж.
1. Невялікая плеценая з лазы або драўляная люлька, у якой закалыхваюць дзіця (уст.).
2. перан. Месца, дзе што-н. узнікла і атрымала развіццё (высок.).
Італія — к. опернага мастацтва.
3. Вісячы памост для падымання на вышыню рабочых, будматэрыялаў і інш. (спец.).
Фарбу паднялі на калысцы.
|| прым. калы́скавы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
колыбе́льный калы́скавы;
колыбе́льная пе́сня калыха́нка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)