калыма́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калыма́жка |
калыма́жкі |
| Р. |
калыма́жкі |
калыма́жак |
| Д. |
калыма́жцы |
калыма́жкам |
| В. |
калыма́жку |
калыма́жкі |
| Т. |
калыма́жкай
калыма́жкаю |
калыма́жкамі |
| М. |
калыма́жцы |
калыма́жках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неасцяро́жны, ‑ая, ‑ае.
Які дзейнічае, не захоўваючы асцярожнасць неабачлівы. Сваім неасцярожным рухам Змітрок рэзка падаў супарт уперад, разец высек сноп іскраў і зламаўся... Ваданосаў. Здаецца, што зараз конь зробіць неасцярожны крок убок ці рванецца наперад, і калымажка праваліцца ў чорную бездань. Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)